Franse kansen…

Slingerende weggetjes voeren ons langs kersenboomgaarden, kuuroorden met hun vergane glorie en vele watervalletjes. Met onze vrienden Mike & Annelies rijden we de 120 kilometer lange Route des Chalots, Chalots zijn typische houten schuurtjes in de Vogezen waar in vroegere tijden graan & meel werd opgeslagen. Met Mike & Annelies in hun snelle Mercedes G en wij in de VW Pick-up, zoeven we de route door. Vesta zit achterin met haar hoofd uit het raam en de haren in de wind te genieten. Onderweg lassen we bij ingestorte schuurtjes geregeld stops in om oude nok- en dakpannen, leistenen en bakstenen met holtes te scoren. Vesta kan dan meteen even rondstruinen net als wij 😎. De Franse mensen gebruiken als ze ingestorte schuren opruimen de oude pannen en stenen om onder andere hun paden te verharden. Alleen dat opruimen laat naar Nederlandse begrippen wel erg lang op zich wachten. Voor ons bieden de bouwvallen wel mooie kansen. Als ruïnes in het landschap, als kraamkamer voor veel insecten en dierenleven maar ook voor ons. Wij zijn altijd op zoek naar aparte materialen, in dit specifieke geval voor een dak boven ons nieuw te bouwen bijenhotel.

Het perfecte model.

Eenmaal weer terug in Nederland is het tijd geworden om uit te zoeken hoe dat bijenhotel er dan uit moet zien. Opnieuw stappen we in de auto en toeren in eigen land rond voor inspiratie. Maasbommel, Zuid Limburg, Veluwe, half Nederland hebben we intussen gezien met Vesta op de achterbank natuurlijk. Eindelijk… op één van de routes rijden we langs hèt bijenhotel dat model staat voor onze eigen creatie, maar dan natuurlijk met een Frans dakske.

Thuis, maakt Theo, de hovenier in huis die een tekening op schaal kan maken en er wordt wat af gesteggeld tussen ons want we hebben allebei zo onze eigen ideeën 😍. Stoere palen van Douglas hout worden bestel, de aanhanger wordt binnengazet en dient als werkbank. Schroeven, een opgeladen accu voor de boormachine en Theo kan aan de slag 💪.

Koninklijke plaatsing. 

Vriend Ben is, in ruil voor een oranje tompouce en een weizenbier op Koningsdag paraat om het bijenhotel op de juiste plaats te zetten. Het heeft een poosje geduurd voordat we eruit waren waar het meer dan manshoge Hotel geplaatst gaat worden. En ja hoor, we zijn eruit! In een plantenvak in het achterste gedeelte van de wei en natuurlijk met de voorkant zoveel mogelijk op het zuiden, daar houden wilde bijen van 🐝🐝🐝🐝🐝.

En dan is het vullen van de vakken er nog, tja dat is wederom een klus voor Theo. Met héél véél verschillende, maar de juiste gaatjes boren in héél véél blokken van bangkirai en stammen van acaciahout. Ik vul oude Franse harspotten met stro en ga bij de Boerenbond hier vlakbij de houten vlinder- en blokvormige modellen kopen ter decoratie, deze hoef ik alleen maar op te hangen.

Een groot deel, 70%,  nestelt in zanderige bodem op een zonnige plaats. Om een nestmogelijkheid in de grond te realiseren hebben we een stalen bak gemaakt die het zand op zijn plek houdt. Met licht leemhoudend zand wordt de bak gevuld.

Nu staat ons bijenhotel trots te staan in de wei en ik heb de eerste bijtjes al rond zien zoemen 😉. Kom je ook kijken bij BoksheideBuiten?